прия́тель

1. ся́бар, -бра м., пры́яцель, -ля м.;

2. (обращение) разг. дру́жа; (любезный) дарагі́, ласка́вы, шано́ўны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыя́цель м. прия́тель; друг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ся́бра м. друг; прия́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

друг м. друг; прия́тель;

◊ д. до́ма — друг до́ма;

будзь дру́гам — будь дру́гом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыя́цель, пры́яцель ’блізка знаёмы чалавек, з якім устанавіліся добрыя, прыязныя адносіны’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Бяльк.; ваўк., ганц., Сл. ПЗБ; ТС, ЛА, 3), прыя́цяль, прые́цель, прыя́ціл ’тс’ (Сл. ПЗБ, ЛА, 3), прыя́цельства ’таварыскія адносіны; сяброўства’ (Нас., Ласт., ТСБМ), ст.-бел. приятель, приатель, приетель ’тс’ (Сл. Скарыны). Укр. прия́тель, рус. прия́тель, польск. przyjaciel, в.-луж. přećel, н.-луж. pśijaśel, чэш. přítel, славац. priateľ, серб.-харв. при̏јатељ, славен. prijȃlelj, балг. прия́тел ’прыяцель’, макед. пријател ’тс’. Прасл. *prijatelь ’прыяцель, добразычлівец, сваяк, родны’, дэрыват ад *prijati (гл. прыяць) з суфіксам nomina agentis ‑telʼь (Слаўскі, SP, 1, 52; Махэк₂, 494). Праславянскае слова роднаснае ст.-в.-ням. fruidil, с.-в.-ням. vriedel ’любімы; жаніх, муж’, ням. Freund ’прыяцель’, ст.-ісл. friill ’каханы, палюбоўнік’. Гл. Траўтман, 231; Брукнер, 445; БЕР, 5, 749; Фасмер, 3, 369; Бязлай, 3, 121; Сной₂, 575; Банькоўскі, 2, 935; ЕСУМ, 4, 586 (прияти). Параўн. прэ́цель (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

това́рищ в разн. знач. тава́рыш, -ша м.; (приятель, друг — ещё) ся́бар, род. ся́бра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ся́бар, -бра м. друг, прия́тель;

◊ с. (друг) до́ма — друг до́ма;

~бры́ пазнаю́цца ў бядзе́ — посл. друзья́ познаю́тся в беде́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарагі́

1. дорого́й; драгоце́нный; дорогосто́ящий; бесце́нный;

2. перен. дорого́й, драгоце́нный;

д. час — дорого́е (драгоце́нное) вре́мя;

3. (близкий) дорого́й;

д. друг — дорого́й друг;

4. (в обращении) дорого́й;

~гі́я тава́рышы — дороги́е това́рищи;

5. в знач. сущ. (в обращении) дорого́й; прия́тель;

◊ з ~го́й душо́й — всей душо́й; с ра́достью; раду́шно; от всей души́;

~го́й цано́й — дорого́й цено́й;

малы́ залатні́к, ды д. — посл. мал золотни́к, да до́рог;

~га́я лы́жка к абе́ду — посл. дорога́ ло́жка к обе́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)