прия́знь прыя́знасць, -ці ж.; (благосклонность) прыхі́льнасць, -ці ж.; (доброжелательность) зычлі́васць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыя́знасць ж. дружелю́бие ср., доброжела́тельство ср., доброжела́тельность, прия́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пры́язнь ’сяброўства; сяброўская прыхільнасць’ (Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Др.-Падб., Янк. БП), ст.-бел. приязнь ’тс’ (Альтбаўэр); сюды ж прыя́знасць ’уласціваць прыязнага; сяброўскія, добразычлівыя адносіны’ (ТСБМ), прыя́зны ’прасякнуты сяброўскімі адносінамі, дружалюбнасцю, даверам; добразычлівы, спагадлівы; які выказвае дружалюбнасць, добразычлівасць, прыязнасць’ (ТСБМ; бабр., маг., Шн. 2; Гарэц., Ласт., Байк. і Некр.), прыя́зніцца ’моцна сябраваць’ (Нас.), прыя́злівасць ’сяброўская прыхільнасць’, прыя́злівы ’які выказвае прыязнасць’, прыя́зліва ’па-сяброўску’ (Нас.), ’прыязна, прыхільна’ (Бяльк.). Рус., укр. при́язнь ’тс’, польск. przyjaźń ’сяброўства’, н.-луж. pśijazń ’ласкавасць, міласць’, в.-луж. přijazny ’міласцівы, добразычлівы’, чэш. přízeń ’добразычлівасць; роднасць’, славац. priazeń ’прыязнасць, добразычлівасць’, славен. prijázen ’мілы, ветлівы’. Прасл. *prijaznь ’добразычлівасць, ветлівасць’, *prijaznъ ’добразычлівы, ветлівы’, утвораны ад *prijati (гл. прыяць) з суф. ‑znь (гл. Слаўскі, SP, 1, 119); гл. яшчэ Фасмер, 3, 369; Махэк₂, 495; Голуб-Копечны, 302; Брукнер, 445; Банькоўскі, 2, 935; Сной₂, 575). Прыя́знасць і прыя́злівы ў беларускай могуць быць запазычаннямі з польск. przyjazność і przyjazliwy; паводле Булахава (Развіццё, 12), апошняе слова — калька з рускай, што цяжка давесці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыхі́льны

1. (преданный кому-, чему-л., склонный к чему-л.) приве́рженный;

2. (испытывающий привязанность) привя́занный;

3. (проявляющий расположение, сочувствие, доброжелательность, приязнь) располо́женный, сочу́вственный, доброжела́тельный, благожела́тельный, прия́зненный; благоскло́нный;

4. (выказывающий одобрение) одобри́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхі́льнасць ж.

1. приве́рженность;

п. да ўла́ды — приве́рженность к вла́сти;

2. привя́занность;

п. да сябро́ўкі — привя́занность к подру́ге;

3. расположе́ние ср., располо́женность, сочу́вствие ср., доброжела́тельность, благожела́тельность, прия́знь; благоскло́нность, благоволе́ние ср.;

4. влече́ние ср.; пристра́стие ср.; страсть;

п. да му́зыкі — влече́ние (пристра́стие) к му́зыке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)