приро́ст прыро́ст, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыро́ст, -ту м. приро́ст;

п. праду́кцыі — приро́ст проду́кции;

п. насе́льніцтва — приро́ст населе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пераросляны, пырырбслянэ (сню) ’з праслойкамі мяса (сіта)’ (кам., ЛА, 4), пэрэрбшчэ, перэрбсло. перэростаное, перарасло (лельч., ельек., тамсама), перарбшшан (сланіна) ’тс’ (ваўк., тамсама), польск. słonina przerastała (płatkami mięsa) ’тс’. З прарослы < прарасці < расці (гл.). Параўн. нясвіж. прирост, асіп. пророслі, ашм., смарг. прорасць ’тс’ (Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прираще́ние ср.

1. (действие) прырашчэ́нне, -ння ср.; неоконч. прыро́шчванне, -ння ср.;

2. (прирост) прырашчэ́нне, -ння ср.; прыро́ст, -ту м.;

3. лингв., мат. прырашчэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)