припра́вить сов., в разн. знач. прыпра́віць; см. приправля́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыкра́сіць сов., кул. припра́вить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысква́рыць сов. припра́вить жа́реным са́лом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закра́сіць сов. запра́вить, сдо́брить, припра́вить;
з. капу́сту смята́най — запра́вить (сдо́брить, припра́вить) щи смета́ной
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпра́віць сов.
1. кул. припра́вить, запра́вить; сдо́брить;
2. перен. (дополнить) припра́вить;
3. полигр. припра́вить;
4. приде́лать, прила́дить;
п. пастро́нкі — прила́дить постро́мки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыбялі́ць сов., разг. (слегка приправить сметаной или молоком) подбели́ть;
п. боршч — подбели́ть борщ
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прытаўчы́ сов.
1. кул. припра́вить (свиным салом);
2. разг. приби́ть; (до смерти) уби́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прыпра́віць ’пакласці прыправу; дадаць што-небудзь; прыладзіць, прымацаваць’ (ТСБМ, Нас., Байк. і Некр.), ’прыгатаваць’ (шальч., Сл. ПЗБ), прыпра́ўка ’прыробка; прыладжванне, прымацоўванне’ (ТСБМ, Байк. і Некр.), ст.-бел. прыправити ’падрыхтаваць, зрабіць’. Рус. приправля́ть, припра́вить ’дадаваць (у ежу)’; ’выконваць разнастайныя работы па гаспадарцы’; ’майстраваць, прыладжваць’, укр. припра́вити ’прымацаваць, прыладзіць’; ’прыправіць’, польск. przyprawić ’прыладзіць, прымацаваць; прыправіць ежу’, чэш. připraviti ’падрыхтаваць; уладкаваць’, славац. pripraviť ’тс’, серб.-харв. припра́вити, славен. pripraviti ’тс’, балг. припра́вям ’дадаваць (у ежу)’. Прыставачны дэрыват ад *praviti, гл. пра́віць 1, г. зн. ’падрыхтоўваць як належыць’. Усходнеславянскія і польскія значэнні агульнаславянскага дзеяслова семантычна проціпастаўлены паўднёваславянскім і славацкаму.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)