припе́чь сов.

1. (сильно пригреть) прыпячы́;

2. (дать пригореть) разг. падпалі́ць;

припе́чь хлеб падпалі́ць хлеб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпячы́ сов.

1. (подрумянить) подпе́чь;

2. разг. (допечь) подпе́чь;

3. разг. (испечь, поджарить еще к ранее испечённому) припе́чь, поджа́рить;

4. (о солнце) припе́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поже́чь сов.

1. (подвергнуть действию огня) папалі́ць;

2. (сильно припечь) папячы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпячы́ сов.

1. в разн. знач. припе́чь;

п. яшчэ́ тро́хі хле́ба — припе́чь ещё немно́го хле́ба;

со́нца ~пякло́ — со́лнце припекло́;

2. приже́чь;

п. баро́даўку ля́пісам — приже́чь борода́вку ля́писом;

3. (слегка обжечь) приже́чь;

~пякла́ пра́сам руку́ — прижгла́ утюго́м ру́ку;

4. безл., перен. прийти́сь кру́то

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пры́печ 1, прі́печь, пры́печак, пры́пэчэк, пры́пэчка, прэ́пічок, прі́пачак, пры́печча, пры́пяшнік ’прыпек’, ’выемка для вуголля, попелу ў печы’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш., Бяльк., Сл. ПЗБ, Сл. Брэс., Янк. 1, Янк. 2, Ян., Стан., Растарг., Шат., ЛА, 4). Рус. при́печь, припе́чек, припе́чье ў аналагічных значэннях, укр. припі́чок ’прыпек; ляжанка на печы’, польск. przypiecek ’ляжанка на печы’. Прэфіксальная (пры́печ) і конфіксныя (пры́печак і пад.) дэрываты ад печ (гл.).

Пры́печ 2 ’пясчаныя берагі; пляж’ (Жучк., Стан.), ’пясчаны спадзісты бераг’, ’пясчаны нанос каля берага ракі’ (Яшк.); відаць, сюды ж прыпічак ’тоня (участак вадаёма)’ (віл., Сл. ПЗБ), пры́печок ’абрыў’ (ТС), ’выступ (не абавязкова каля печы)’ (Ян.). Рус. пск. при́печь ’пясчаны бераг ракі (без расліннасці)’, ’пясчаны нанос’, волжск. ’уступ, прыпечак на дне ракі ўздоўж берага’. Этымалагічна тое ж, што і прыпеч 1, першапачаткова ’абрыў, спадзісты бераг у выглядзе прыпечка’. Інакш Куркіна (Этимология–1985, 15), якая лічыць, што ў падобных утварэннях, параўн. яшчэ рус. опе́чь ’пясчаная мель у рацэ’, опе́чек ’вал пяску, каменняў, намыты вадой’, захоўваецца першапачатковае значэнне *pektь ’скала, камень’ (гл. печ, пячына), бо прымітыўная печ мела форму ачага, складзенага з каменняў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прысмалі́ць I сов.

1. припали́ть;

п. ву́сы — припали́ть усы́;

2. припе́чь;

со́нца ~лі́ла — со́лнце припекло́

прысмалі́ць II сов. (смолой)

1. слегка́ просмоли́ть; присмоли́ть;

2. (прикрепить) присмоли́ть

прысмалі́ць III сов., разг. (быстро прибежать, приехать) примча́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)