примени́ть сов.
1. (приложить) прымяні́ць; (употребить) ужы́ць; (использовать) вы́карыстаць, скарыста́ць;
примени́ть статью́ зако́на прымяні́ць арты́кул зако́на;
примени́ть на пра́ктике ужы́ць (вы́карыстаць, скарыста́ць) на пра́ктыцы;
2. (приспособить) прыстасава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прымяні́ць сов. примени́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
применённый прыме́нены; ужы́ты; вы́карыстаны, скарыста́ны; см. примени́ть 1;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скарыста́ць (што) сов. испо́льзовать; воспо́льзоваться (чем); примени́ть, употреби́ть;
с. вы́падак — испо́льзовать слу́чай; воспо́льзоваться слу́чаем;
с. во́льны час — испо́льзовать свобо́дное вре́мя;
с. ве́ды — испо́льзовать (примени́ть) зна́ния;
с. таблі́цы — испо́льзовать (примени́ть) табли́цы, воспо́льзоваться табли́цами
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыстасава́ць сов.
1. (приладить) приспосо́бить, примени́ть;
2. приуро́чить, принорови́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прымяні́ць ’ажыццявіць на справе, выкарыстаць’ (ТСБМ), прымяні́ць ’прыстасаваць’ (Бяльк.), прымені́цца ’налаўчыцца’ (ТС); сюды ж зваротныя прымяні́цца ’прыцэньвацца, прыкідваючы па грошах’ (брагін., З нар. сл.), прыміня́цца ’тс’ (Бяльк.) з, відаць, першасным значэннем. Прыставачна-суфіксальнае да ме́на ’абмен’ (гл.). Параўн. аналагічныя рус. арханг. примени́ть ’ажыццявіць; выкарыстаць’, свярдл. примени́ться ’прыцаніцца’, укр. приміни́тися ’прыстасавацца’. Паводле Пацюпы (Гармонія, 11), “славянізм”, з рус. примени́ть ’выкарыстаць’, што, відаць, можна сцвярджаць толькі ў дачыненні да літаратурнай мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
употреби́ть сов.
1. (использовать) скарыста́ць, вы́карыстаць;
2. (применить) ужы́ць;
3. (истратить) патра́ціць; см. употребля́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дастасава́ць (да чаго) сов. примени́ть (к чему); (теорию и т.п. — ещё) приложи́ть (к чему);
д. пра́віла да рашэ́ння зада́чы — примени́ть пра́вило к реше́нию зада́чи;
д. тэо́рыю да пра́ктыкі — приложи́ть тео́рию к пра́ктике
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
применя́ть несов.
1. (прилагать) прымяня́ць; (употреблять) ужыва́ць; (использовать) выкарысто́ўваць, скарысто́ўваць;
2. (приспособлять) прыстасо́ўваць; см. примени́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапасава́ць сов.
1. (да чаго) согласова́ть (с чем);
д. прыме́тнік да назо́ўніка ў ро́дзе, лі́ку і скло́не — согласова́ть прилага́тельное с существи́тельным в ро́де, числе́ и падеже́;
2. приспосо́бить, примени́ть;
д. но́вае тэхні́чнае прыстасава́нне — примени́ть но́вое техни́ческое приспособле́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)