примени́ть сов.

1. (приложить) прымяні́ць; (употребить) ужы́ць; (использовать) вы́карыстаць, скарыста́ць;

примени́ть статью́ зако́на прымяні́ць арты́кул зако́на;

примени́ть на пра́ктике ужы́ць (вы́карыстаць, скарыста́ць) на пра́ктыцы;

2. (приспособить) прыстасава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымяні́ць сов. примени́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

применённый прыме́нены; ужы́ты; вы́карыстаны, скарыста́ны; см. примени́ть​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скарыста́ць (што) сов. испо́льзовать; воспо́льзоваться (чем); примени́ть, употреби́ть;

с. вы́падак — испо́льзовать слу́чай; воспо́льзоваться слу́чаем;

с. во́льны час — испо́льзовать свобо́дное вре́мя;

с. ве́ды — испо́льзовать (примени́ть) зна́ния;

с. таблі́цы — испо́льзовать (примени́ть) табли́цы, воспо́льзоваться табли́цами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыстасава́ць сов.

1. (приладить) приспосо́бить, примени́ть;

2. приуро́чить, принорови́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прымяні́ць ’ажыццявіць на справе, выкарыстаць’ (ТСБМ), прымяні́ць ’прыстасаваць’ (Бяльк.), прымені́цца ’налаўчыцца’ (ТС); сюды ж зваротныя прымяні́цца ’прыцэньвацца, прыкідваючы па грошах’ (брагін., З нар. сл.), прыміня́цца ’тс’ (Бяльк.) з, відаць, першасным значэннем. Прыставачна-суфіксальнае да ме́на ’абмен’ (гл.). Параўн. аналагічныя рус. арханг. примени́ть ’ажыццявіць; выкарыстаць’, свярдл. примени́ться ’прыцаніцца’, укр. приміни́тися ’прыстасавацца’. Паводле Пацюпы (Гармонія, 11), “славянізм”, з рус. примени́ть ’выкарыстаць’, што, відаць, можна сцвярджаць толькі ў дачыненні да літаратурнай мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

употреби́ть сов.

1. (использовать) скарыста́ць, вы́карыстаць;

2. (применить) ужы́ць;

3. (истратить) патра́ціць; см. употребля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дастасава́ць (да чаго) сов. примени́ть (к чему); (теорию и т.п. — ещё) приложи́ть (к чему);

д. пра́віла да рашэ́ння зада́чы — примени́ть пра́вило к реше́нию зада́чи;

д. тэо́рыю да пра́ктыкі — приложи́ть тео́рию к пра́ктике

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

применя́ть несов.

1. (прилагать) прымяня́ць; (употреблять) ужыва́ць; (использовать) выкарысто́ўваць, скарысто́ўваць;

2. (приспособлять) прыстасо́ўваць; см. примени́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапасава́ць сов.

1. (да чаго) согласова́ть (с чем);

д. прыме́тнік да назо́ўніка ў ро́дзе, лі́ку і скло́не — согласова́ть прилага́тельное с существи́тельным в ро́де, числе́ и падеже́;

2. приспосо́бить, примени́ть;

д. но́вае тэхні́чнае прыстасава́нне — примени́ть но́вое техни́ческое приспособле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)