приказа́ть сов.

1. (отдать приказ) загада́ць; (распорядиться) распарадзі́цца;

команди́р приказа́л вы́ступить с рассве́том камандзі́р загада́ў вы́ступіць на світа́нні;

2. уст. (завещать) адда́ць (перада́ць) у спа́дчыну; завяшча́ць;

приказа́л до́лго жить уст. наказа́ў до́ўга жыць;

что прика́жете? уст. што загада́еце?;

как прика́жете уст. як загада́еце (як ска́жаце, як хо́чаце);

как прика́жете вас понима́ть? як загада́еце (як дазво́ліце, як трэ́ба) вас разуме́ць?;

что прика́жешь де́лать, е́сли…? што ты бу́дзеш рабі́ць, калі́…?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закама́ндаваць сов., разг. приказа́ть; скома́ндовать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заказа́ть сов.

1. заказа́ць, мног. пазака́зваць;

2. (запретить) уст. забарані́ць;

3. (приказать) уст. наказа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распарадзі́цца сов.

1. (отдать распоряжение) распоряди́ться; приказа́ть;

2. (позаботиться об устройстве, организации, проведении чего-л.) распоряди́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прика́зывать несов.

1. (отдавать распоряжение) зага́дваць; распараджа́цца;

2. (завещать) уст. аддава́ць (перадава́ць) у спа́дчыну; завяшча́ць; см. приказа́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предписа́ть сов.

1. (приказать) загада́ць, прадпіса́ць;

2. (назначить соблюдение чего-л.) прадпіса́ць;

предписа́ть посте́льный режи́м прадпіса́ць пасце́льны рэжы́м;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заказа́ць I сов. заказа́ть;

з. касцю́м — заказа́ть костю́м

заказа́ць II сов. запрети́ть; приказа́ть;

сэ́рцу не зака́жаш — се́рдцу не прика́жешь;

і дзяся́таму зака́жаш — и деся́тому зака́жешь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загада́ць I сов. (сделать распоряжение) приказа́ть; веле́ть, повеле́ть; (в письменном виде — ещё) предписа́ть;

як ~да́еце вас разуме́ць? — как прика́жете вас понима́ть?

загада́ць II сов. (предложить загадку или вопрос) загада́ть

загада́ць III (на што) сов., разг. оповести́ть (о чём);

з. на сход — оповести́ть о собра́нии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жить несов., в разн. знач. жыць;

жить до глубо́кой ста́рости жыць да глыбо́кай ста́расці;

они́ жи́ли вме́сте яны́ жылі́ ра́зам;

за здоро́во живёшь за нішто́, ні з таго́ ні з сяго́;

жить в своё удово́льствие жыць для сваёй асало́ды;

жить душа́ в ду́шу жыць душа́ ў душу́;

приказа́ть до́лго жить скана́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

веле́ть

1. сов. сказа́ць; (приказать) загада́ць, наказа́ць; (распорядиться) распарадзі́цца; (не велеть) не дазво́ліць, забарані́ць;

полко́вник веле́л прийти́ палко́ўнік загада́ў прыйсці́;

князь велел кла́няться князь сказа́ў кла́няцца;

он велел перенести́ ве́щи в другу́ю ко́мнату ён распарадзі́ўся перане́сці рэ́чы ў другі́ пако́й;

2. несов. каза́ць; (приказывать) зага́дваць; нака́зваць; (распоряжаться) распараджа́цца; (не велеть) не дазваля́ць, забараня́ць;

так велит мне долг так ка́жа мне абавя́зак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)