приже́чь сов.

1. в разн. знач. прыпячы́;

приже́чь па́лец утюго́м прыпячы́ па́лец пра́сам;

приже́чь ра́ну йо́дом прыпячы́ ра́ну ёдам;

2. прост. (дать чему-л. пригореть) прыпалі́ць, падпалі́ць;

приже́чь хлеб прыпалі́ць (падпалі́ць) хлеб;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прижжённый

1. прыпе́чаны;

2. прыпа́лены, падпа́лены; см. приже́чь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпалі́ць сов.

1. заже́чь;

п. лучы́ну ад ля́мпы — заже́чь лучи́ну от ла́мпы;

2. приже́чь;

п. піро́гприже́чь пиро́г;

3. разг. прикури́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпячы́ сов.

1. в разн. знач. припе́чь;

п. яшчэ́ тро́хі хле́ба — припе́чь ещё немно́го хле́ба;

со́нца ~пякло́ — со́лнце припекло́;

2. приже́чь;

п. баро́даўку ля́пісамприже́чь борода́вку ля́писом;

3. (слегка обжечь) приже́чь;

~пякла́ пра́сам руку́ — прижгла́ утюго́м ру́ку;

4. безл., перен. прийти́сь кру́то

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)