приже́чь сов.
1. в разн. знач. прыпячы́;
приже́чь па́лец утюго́м прыпячы́ па́лец пра́сам;
приже́чь ра́ну йо́дом прыпячы́ ра́ну ёдам;
2. прост. (дать чему-л. пригореть) прыпалі́ць, падпалі́ць;
приже́чь хлеб прыпалі́ць (падпалі́ць) хлеб;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прижжённый
1. прыпе́чаны;
2. прыпа́лены, падпа́лены; см. приже́чь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпалі́ць сов.
1. заже́чь;
п. лучы́ну ад ля́мпы — заже́чь лучи́ну от ла́мпы;
2. приже́чь;
п. піро́г — приже́чь пиро́г;
3. разг. прикури́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпячы́ сов.
1. в разн. знач. припе́чь;
п. яшчэ́ тро́хі хле́ба — припе́чь ещё немно́го хле́ба;
со́нца ~пякло́ — со́лнце припекло́;
2. приже́чь;
п. баро́даўку ля́пісам — приже́чь борода́вку ля́писом;
3. (слегка обжечь) приже́чь;
~пякла́ пра́сам руку́ — прижгла́ утюго́м ру́ку;
4. безл., перен. прийти́сь кру́то
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)