прибау́тка прыгаво́рка, -кі ж., пры́маўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дражні́лка ж. (насмешливая детская прибаутка) дразни́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́маўка ж.

1. погово́рка;

2. прибау́тка; пригово́рка;

3. (в сказке) при́сказка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыбау́тка (прібау́тка) ’прыказка’ (Бяльк.). Улічваючы месца фіксацыі, трэба лічыць запазычаннем з рус. прибау́тка ’забаўная, трапная, звычайна рыфмаваная прымаўка’, ’прыпеўка’, прэфіксальнае ўтварэнне ад бау́тка ’дасціпны, трапны выраз; прымаўка’ (Даль), што працягвае прасл. *bavǫtъka.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыгаво́рка ж. пригово́р м., пригово́рка, прибау́тка;

◊ галава́ з пакло́нам, язы́к з ~кай — погов. голова́ с покло́ном, язы́к с пригово́ром (с прибау́ткой)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

погу́дка ж., обл.

1. (напев) запе́ў, -пе́ву м.; (песня) пе́сня, -ні ж.;

2. (прибаутка) прыгаво́рка, -кі ж., пры́маўка, -кі ж.;

◊

какова́ погу́дка, такова́ и пля́ска погов. яка́я пе́сня, такі́я і ско́кі;

ста́рая погу́дка на но́вый лад погов. стара́я ба́сня на но́вы лад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пригово́р м.

1. (судебный) прыгаво́р, -ру м.; прысу́д, -ду м.;

вы́нести пригово́р вы́несці прыгаво́р;

оправда́тельный пригово́р апраўда́льны прыгаво́р;

сме́ртный пригово́р смяро́тны прыгаво́р (прысу́д);

привести́ пригово́р в исполне́ние прыве́сці прыгаво́р (прысу́д) у выкана́нне;

2. (постановление) пастано́ва, -вы ж.; (решение) рашэ́нне, -ння ср.;

3. перен. прысу́д, -ду м., прыгаво́р, -ру м., вы́рак, -ку м.;

что ни сло́во — пригово́р што ні сло́ва — прысу́д (вы́рак);

4. (прибаутка) обл. пры́маўка, -кі ж., прыгаво́рка, -кі ж.;

◊

голова́ с покло́ном, язы́к с пригово́ром погов. галава́ з пакло́нам, язы́к з прыгаво́ркай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)