преступле́ние злачы́нства, -ва ср.;

соверши́ть преступле́ние зрабі́ць злачы́нства;

должностно́е преступле́ние юр. службо́вае злачы́нства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злачы́нства ср. преступле́ние; злодея́ние; злоде́йство;

зрабі́ць з. — соверши́ть преступле́ние (злодея́ние);

з. па слу́жбе — юр. преступле́ние по до́лжности;

◊ на ме́сцы з. — на ме́сте преступле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злоде́йство ліхадзе́йства, -ва ср.; (преступление) злачы́нства, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

должностно́й службо́вы;

должностно́е лицо́ службо́вая асо́ба;

должностно́е поруче́ние службо́вае даручэ́нне;

должностно́е преступле́ние службо́вае злачы́нства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страшэ́нны стра́шный, ужа́сный; чудо́вищный;

~ннае злачы́нства — стра́шное (ужа́сное, чудо́вищное) преступле́ние;

~нная памы́лка — стра́шное заблужде́ние;

~нныя паку́ты — ужа́сные му́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налицо́ нареч. / быть налицо́ быць у ная́ўнасці;

налицо́ сто рубле́й у ная́ўнасці сто рублёў;

все налицо́ усе́ ў ная́ўнасці;

преступле́ние налицо́ злачы́нства ў ная́ўнасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соверши́ть сов.

1. (сделать) зрабі́ць, учыні́ць; (о чём-л. дурном) натвары́ць; (произвести) праве́сці; (осуществить) здзе́йсніць, ажыццяві́ць; (исполнить) вы́канаць; (свершить) здзе́йсніць;

соверши́ть по́двиг здзе́йсніць по́дзвіг;

соверши́ть перелёт зрабі́ць пералёт;

соверши́ть оши́бку зрабі́ць памы́лку;

соверши́ть покуше́ние зрабі́ць зама́х;

соверши́ть преступле́ние зрабі́ць (учыні́ць) злачы́нства;

заду́манное на́до соверши́ть заду́манае трэ́ба здзе́йсніць (ажыццяві́ць, вы́канаць);

2. (условие, сделку и т. п.) учыні́ць, заключы́ць; афо́рміць;

3. (обряд) спра́віць; зрабі́ць; (богослужение) адпра́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

толка́ть несов.

1. шту́рхаць; пхаць, пхнуць;

толка́ть кого́-л. ло́ктем шту́рхаць каго́-не́будзь ло́кцем;

толка́ть пе́ред собо́й та́чку пхаць (пхнуць) пе́рад сабо́й та́чку;

2. спорт. шту́рхаць;

толка́ть ядро́ шту́рхаць ядро́;

3. перен. (побуждать к чему-л.) заахво́чваць (да чаго-небудзь), наво́дзіць (на што-небудзь), падбіва́ць (на што-небудзь);

толка́ть на мысль наво́дзіць на ду́мку;

толка́ть на преступле́ние падбіва́ць на злачы́нства;

◊

толка́ть в про́пасть шту́рхаць у про́рву (бе́здань);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)