пресе́чь сов.

1. (прервать связь) перарва́ць, перапыні́ць;

2. (прекратить) спыні́ць; (положить конец) палажы́ць кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожить) зні́шчыць; вы́караніць;

пресе́чь в ко́рне вы́караніць; (искоренить) вы́караніць; см. пресека́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прасе́чка ’перашкода’ (Нас.). Суфіксальны дэрыват ад прасячы (гл.). Да семантыкі параўн. рус. пресе́чь ’перарваць, спыніць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пресечённый

1. перарва́ны, перапы́нены;

2. спы́нены; зні́шчаны; вы́каранены; см. пресе́чь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спыні́ць сов.

1. (прекратить движение) останови́ть;

с. машы́ну — останови́ть маши́ну;

2. (сдержать, запретить что-л.) прекрати́ть, останови́ть, прерва́ть, пресе́чь;

с. гаво́рку (размо́ву) — прекрати́ть (останови́ть, прерва́ть, пресе́чь) разгово́р;

3. перен. (внимание, взгляд и т.п. на ком-, чём-л.) останови́ть;

4. (лошадь) осади́ть, останови́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пресека́ть несов.

1. (прерывать связь) перарыва́ць, перапыня́ць;

2. (прекращать) спыня́ць; (класть конец) кла́сці кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожать) знішча́ць; выкараня́ць;

пресека́ть разгово́ры спыня́ць размо́вы;

пресека́ть злоупотребле́ния кла́сці кане́ц злоўжыва́нням, спыня́ць злоўжыва́нні; см. пресе́чь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абарва́ць I сов.

1. сорва́ть;

а. я́блыкі — сорва́ть я́блоки;

2. (со всех сторон) оборва́ть;

3. (разорвав, отделить) оборва́ть;

4. (заставить замолчать) оборва́ть, одёрнуть;

5. (резко пресечь, прекратить что-л.) оборва́ть;

куля ~ва́ла жыццё — пу́ля оборвала́ жизнь;

6. прост. (заработать) зашиби́ть

абарва́ць II сов. (о нарыве) нарва́ть (вокруг)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)