пресека́ть несов.

1. (прерывать связь) перарыва́ць, перапыня́ць;

2. (прекращать) спыня́ць; (класть конец) кла́сці кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожать) знішча́ць; выкараня́ць;

пресека́ть разгово́ры спыня́ць размо́вы;

пресека́ть злоупотребле́ния кла́сці кане́ц злоўжыва́нням, спыня́ць злоўжыва́нні; см. пресе́чь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пресека́ться

1. перарыва́цца, перапыня́цца;

2. (прекращаться) спыня́цца; (обрываться) абрыва́цца;

3. страд. перарыва́цца, перапыня́цца; спыня́цца; знішча́цца; выкараня́цца; см. пресека́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пресече́ние перарыва́нне, -ння ср.; спыне́нне, -ння ср.; знішчэ́нне, -ння ср.; выкаране́нне, -ння ср.; см. пресека́ть;

ме́ры пресече́ния юр. ме́ры стрыма́ння (абмежава́ння);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пресе́чь сов.

1. (прервать связь) перарва́ць, перапыні́ць;

2. (прекратить) спыні́ць; (положить конец) палажы́ць кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожить) зні́шчыць; вы́караніць;

пресе́чь в ко́рне вы́караніць; (искоренить) вы́караніць; см. пресека́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спыня́ць несов.

1. (прекращать движение) остана́вливать;

2. (сдерживать, запрещать что-л.) прекраща́ть, остана́вливать, прерыва́ть, пресека́ть;

3. перен. (внимание, взгляд и т.п. на ком-, чём-л.) остана́вливать;

4. (лошадь) оса́живать, остана́вливать;

1-4 см. спыні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрыва́ць

I несов.

1. срыва́ть; см. абарва́ць I 1;

2. (со всех сторон) обрыва́ть;

3. (разрывая, отделять) обрыва́ть;

4. (заставлять замолчать) обрыва́ть, одёргивать;

5. (резко пресекать, прекращать что-л.) обрыва́ть;

6. прост. (зарабатывать) зашиба́ть;

а. капе́йку — зашиба́ть копе́йку

II несов. (о нарыве) нарыва́ть (вокруг)

III несов. (рылом — о животных) обрыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)