1. (прерывать связь) перарыва́ць, перапыня́ць;
2. (прекращать) спыня́ць; (класть конец) кла́сці кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожать) знішча́ць; выкараня́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. (прерывать связь) перарыва́ць, перапыня́ць;
2. (прекращать) спыня́ць; (класть конец) кла́сці кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожать) знішча́ць; выкараня́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пресека́ться
1. перарыва́цца, перапыня́цца;
2. (прекращаться) спыня́цца; (обрываться) абрыва́цца;
3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пресече́ние перарыва́нне, -ння
ме́ры пресече́ния
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пресе́чь
1. (прервать связь) перарва́ць, перапыні́ць;
2. (прекратить) спыні́ць; (положить конец) палажы́ць кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожить) зні́шчыць; вы́караніць;
пресе́чь в ко́рне вы́караніць; (искоренить) вы́караніць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спыня́ць
1. (прекращать движение) остана́вливать;
2. (сдерживать, запрещать что-л.) прекраща́ть, остана́вливать, прерыва́ть,
3.
4. (лошадь) оса́живать, остана́вливать;
1-4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абрыва́ць
I
1. срыва́ть;
2. (со всех сторон) обрыва́ть;
3. (разрывая, отделять) обрыва́ть;
4. (заставлять замолчать) обрыва́ть, одёргивать;
5. (резко
6.
◊ а. капе́йку — зашиба́ть копе́йку
II
III
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)