праўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
праўле́нне |
праўле́нні |
| Р. |
праўле́ння |
праўле́нняў |
| Д. |
праўле́нню |
праўле́нням |
| В. |
праўле́нне |
праўле́нні |
| Т. |
праўле́ннем |
праўле́ннямі |
| М. |
праўле́нні |
праўле́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праўле́нне, -я, н.
1. гл. правіць¹.
2. Орган, які кіруе якой-н. установай, арганізацыяй.
Член праўлення банка, кааператыва.
|| прым. праўле́нскі, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
праўле́нне ср.
1. (действие) правле́ние, управле́ние;
2. (орган, возглавляющий учреждение) правле́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праўле́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. правіць (у 1 знач.).
2. Выбарны орган, які стаіць на чале якой‑н. установы, арганізацыі і пад. На гэтым жа сходзе было абрана і праўленне калгаса і месца, дзе павінен быць калгасны штаб. Колас. // Пасяджэнне такога органа. На праўленні шмат у нас гаварылася пра калгасны будаўнічы стыль. Бядуля. // Памяшканне, дзе знаходзіцца такі орган. Я пайшоў у праўленне, а Шаевіч са злосці паплёўся недзе ў сад. Сабаленка. Дзямід Мікалавеіч выйшаў з праўлення на вуліцу. Паслядовіч.
3. Назва некаторых адміністрацыйна-паліцэйскіх устаноў у дарэвалюцыйнай Расіі, а таксама памяшканне, у якім знаходзілася такая ўстанова. Валасное праўленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пра́віць¹, пра́ўлю, пра́віш, пра́віць; незак., кім-чым.
1. Кіраваць, маючы ўладу.
П. дзяржавай.
2. Накіроўваць чый-н. рух.
П. коньмі, яхтай.
3. Адпраўляць, праводзіць якое-н. дзеянне.
П. малебен.
|| наз. праўле́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тырані́я, -і, ж.
1. Праўленне, улада, заснаваная на самавольстве і дэспатызме.
2. перан. Дэспатызм, жорсткасць у адносінах да каго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падахво́ціць, -во́чу, -во́ціш, -во́ціць; -во́чаны; зак., каго-што і з інф.
Выклікаць жаданне што-н. рабіць.
П. праўленне завода пабудаваць дом.
П. каго-н. да размовы.
|| незак. падахво́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. падахво́чванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ге́тманства, ‑а, н.
Праўленне, улада гетмана. Перыяд гетманства Багдана Хмяльніцкага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правле́ние ср.
1. (управление государством) праўле́нне, -ння ср.; кірава́нне, -ння ср.;
о́браз правле́ния спо́саб (лад) праўле́ння;
2. (орган, возглавляющий учреждение) праўле́нне, -ння ср.; (управа) уст. упра́ва, -вы ж.;
волостно́е правле́ние валасна́я ўпра́ва;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
губе́рнскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да губерні. Губернскі сакратар. Губернскае праўленне.
•••
Губернскі горад гл. горад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)