прашнуро́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прашнуро́ўваю |
прашнуро́ўваем |
| 2-я ас. |
прашнуро́ўваеш |
прашнуро́ўваеце |
| 3-я ас. |
прашнуро́ўвае |
прашнуро́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прашнуро́ўваў |
прашнуро́ўвалі |
| ж. |
прашнуро́ўвала |
| н. |
прашнуро́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прашнуро́ўвай |
прашнуро́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
прашнуро́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прашнуро́ўваць несов., в разн. знач. прошнуро́вывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прашнуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прашнураваць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прошнуро́вывать несов. прашнуро́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прашнуро́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да прашнуроўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)