прачува́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прачува́ю прачува́ем
2-я ас. прачува́еш прачува́еце
3-я ас. прачува́е прачува́юць
Прошлы час
м. прачува́ў прачува́лі
ж. прачува́ла
н. прачува́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час прачува́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прачува́ць несов., разг.

1. узнава́ть (по слухам);

2. чу́вствовать, предчу́вствовать;

яна́ ~ва́ла бяду́ — она́ чу́вствовала (предчу́вствовала) беду́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прачува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. што і з дадан. сказам. Тое, што і прадчуваць. [Марыля:] З самага пачатку я прачувала, што нічога з гэтага.. не выйдзе, і што ж, ці не мая праўда? Купала.

2. Незак. да прачуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прачува́ць ’прадчуваць’ (шчуч., Сл. ПЗБ). З польск. przeczuwać ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

узнава́ть несов.

1. (опознавать, признавать, распознавать) пазнава́ць; распазнава́ць;

2. (изведывать, испытывать) спазнава́ць, зазнава́ць, зве́дваць; (познавать) пазнава́ць;

3. (получать представление) спазнава́ць, уве́дваць;

4. (разузнавать, получать сведения, слышать) даве́двацца, дазнава́цца, прачува́ць, дачува́цца; см. узна́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даведвацца, уведваць, праведваць, разведваць, выведваць, дазнавацца, вызнаваць, распазнаваць, разгадваць, высвятляць, выясняць, даследаваць, вызначаць; дачувацца, прачуваць,' даходзіць (разм.); шукаць, дашуквацца, дакопвацца, знаходзіць, нюхаць, вынюхваць, разнюхваць, віжаваць, вывіжоўваць, разблытваць, раскусваць (перан.) □ даходзіць праўды, даходзіць яснасці, абмацваць грунт

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)