прахо́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прахо́дчы прахо́дчая прахо́дчае прахо́дчыя
Р. прахо́дчага прахо́дчай
прахо́дчае		 прахо́дчага прахо́дчых
Д. прахо́дчаму прахо́дчай прахо́дчаму прахо́дчым
В. прахо́дчы (неадуш.)
прахо́дчага (адуш.)		 прахо́дчую прахо́дчае прахо́дчыя (неадуш.)
прахо́дчых (адуш.)
Т. прахо́дчым прахо́дчай
прахо́дчаю		 прахо́дчым прахо́дчымі
М. прахо́дчым прахо́дчай прахо́дчым прахо́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прахо́дчы горн. прохо́дческий;

цыкл ~чых рабо́т — цикл прохо́дческих рабо́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прахо́дчы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да праходкі (у 2 знач.). // Які прызначаецца, служыць для праходкі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прахо́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж. (спец.).

Распрацоўка горных вырабатак у пэўным напрамку.

|| прым. прахо́дчы, -ая, -ае.

Праходчая брыгада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прохо́дческий горн. прахо́дчы;

прохо́дческий щит прахо́дчы шчыт;

цикл прохо́дческих рабо́т цыкл прахо́дчых рабо́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)