пратэ́ктар
‘дзяржава, якая ажыццяўляе пратэктарат; частка пакрышкі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пратэ́ктар |
пратэ́ктары |
| Р. |
пратэ́ктара |
пратэ́ктараў |
| Д. |
пратэ́ктару |
пратэ́ктарам |
| В. |
пратэ́ктар |
пратэ́ктары |
| Т. |
пратэ́ктарам |
пратэ́ктарамі |
| М. |
пратэ́ктары |
пратэ́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пратэ́ктар
‘апякун’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пратэ́ктар |
пратэ́ктары |
| Р. |
пратэ́ктара |
пратэ́ктараў |
| Д. |
пратэ́ктару |
пратэ́ктарам |
| В. |
пратэ́ктара |
пратэ́ктараў |
| Т. |
пратэ́ктарам |
пратэ́ктарамі |
| М. |
пратэ́ктару |
пратэ́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)