прасява́нне гл. прасеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прасява́нне
Р. прасява́ння
Д. прасява́нню
В. прасява́нне
Т. прасява́ннем
М. прасява́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасява́нне ср., см. прасе́йванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасаваць — прасеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасе́яцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́ецца; зак.

1. Ачысціцца, прайшоўшы праз сіта, рэшата.

2. Пра сыпучае: прасыпацца праз што-н.

|| незак. прасе́йвацца, -аецца і прасява́цца, -а́ецца.

|| наз. прасе́йванне, -я, н. і прасява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасе́яць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́й; -е́яны; зак.

1. што і чаго. Ачысціць, прапускаючы праз сіта, рэшата.

П. муку.

2. што і без дап. Правесці які-н. час, сеючы што-н.

|| незак. прасе́йваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.) і прасява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

|| наз. прасе́йванне, -я, н. і прасява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

просева́ние прасява́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просе́ивание прасява́нне, -ння ср., прасе́йванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Прасе́ў, прасеў ’агрэх, прапушчаны пры сяўбе ўчастак’ (лудз., Сл. ПЗБ, Выг., ТС), прасеў ’тс’ (Мат. Маг.). Рус. прасее ’прасейванне; сяўба ўсяго насення, якое ёсць у сеялцы’, польск. przesiew ’прасяванне; сяўба’. Нулявы дэрыват ад прасяваць, прасаваць. Семантыка слова развілася пад уплывам так іх слоў, як пралік і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

просе́в м.

1. (действие) прасява́нне, -ння ср.;

2. (пропуск, незасеянное место) абсе́ў, -се́ву м.; (огрех) агрэ́х, -ха м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)