прасту́джаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасту́джаны прасту́джаная прасту́джанае прасту́джаныя
Р. прасту́джанага прасту́джанай
прасту́джанае
прасту́джанага прасту́джаных
Д. прасту́джанаму прасту́джанай прасту́джанаму прасту́джаным
В. прасту́джаны (неадуш.)
прасту́джанага (адуш.)
прасту́джаную прасту́джанае прасту́джаныя (неадуш.)
прасту́джаных (адуш.)
Т. прасту́джаным прасту́джанай
прасту́джанаю
прасту́джаным прасту́джанымі
М. прасту́джаным прасту́джанай прасту́джаным прасту́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасту́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасту́джаны прасту́джаная прасту́джанае прасту́джаныя
Р. прасту́джанага прасту́джанай
прасту́джанае
прасту́джанага прасту́джаных
Д. прасту́джанаму прасту́джанай прасту́джанаму прасту́джаным
В. прасту́джаны (неадуш.)
прасту́джанага (адуш.)
прасту́джаную прасту́джанае прасту́джаныя (неадуш.)
прасту́джаных (адуш.)
Т. прасту́джаным прасту́джанай
прасту́джанаю
прасту́джаным прасту́джанымі
М. прасту́джаным прасту́джанай прасту́джаным прасту́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасту́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасту́джаны прасту́джаная прасту́джанае прасту́джаныя
Р. прасту́джанага прасту́джанай
прасту́джанае
прасту́джанага прасту́джаных
Д. прасту́джанаму прасту́джанай прасту́джанаму прасту́джаным
В. прасту́джаны (неадуш.)
прасту́джанага (адуш.)
прасту́джаную прасту́джанае прасту́джаныя (неадуш.)
прасту́джаных (адуш.)
Т. прасту́джаным прасту́джанай
прасту́джанаю
прасту́джаным прасту́джанымі
М. прасту́джаным прасту́джанай прасту́джаным прасту́джаных

Кароткая форма: прасту́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасту́джаны прич., прил. просту́женный, просты́вший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасту́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прастудзіць.

2. у знач. прым. Хворы ад прастуды. У класе запанавала напружаная цішыня — стала чуваць, як у прастуджанага Паўла Баранца хрыпіць у грудзях. Шамякін.

3. у знач. прым. Такі, які бывае пры прастудзе. — Дарогу трэба перакрыць на суткі, — сіпатым, прастуджаным голасам гаварыў капітан. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

просты́вший

1. асты́лы;

2. прасты́лы, прасту́джаны; см. просты́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просту́женный прич., прил. прасту́джаны;

говори́ть просту́женным го́лосом гавары́ць прасту́джаным го́ласам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смарка́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Рэзкімі выдыхамі ачышчаць свой нос ад слізі. Чыр-р-р... Ч-ч-чыр... — аж шыпяць [сарокі]. Здаецца, нехта прастуджаны ў альшэўніку чысціць нос — смаркаецца. Пташнікаў. Крыўда агарнула Параску, крыўда на ўсіх, хто тут сядзіць, на маці, што плача ды ў хустку смаркаецца. Лобан. Верасневіч моцна на ўвесь двор смаркаецца, а потым старанна прыгладжвае валасы і азіраецца. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)