прасту́джаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасту́джаны прасту́джаная прасту́джанае прасту́джаныя
Р. прасту́джанага прасту́джанай
прасту́джанае
прасту́джанага прасту́джаных
Д. прасту́джанаму прасту́джанай прасту́джанаму прасту́джаным
В. прасту́джаны (неадуш.)
прасту́джанага (адуш.)
прасту́джаную прасту́джанае прасту́джаныя (неадуш.)
прасту́джаных (адуш.)
Т. прасту́джаным прасту́джанай
прасту́джанаю
прасту́джаным прасту́джанымі
М. прасту́джаным прасту́джанай прасту́джаным прасту́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасту́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасту́джаны прасту́джаная прасту́джанае прасту́джаныя
Р. прасту́джанага прасту́джанай
прасту́джанае
прасту́джанага прасту́джаных
Д. прасту́джанаму прасту́джанай прасту́джанаму прасту́джаным
В. прасту́джаны (неадуш.)
прасту́джанага (адуш.)
прасту́джаную прасту́джанае прасту́джаныя (неадуш.)
прасту́джаных (адуш.)
Т. прасту́джаным прасту́джанай
прасту́джанаю
прасту́джаным прасту́джанымі
М. прасту́джаным прасту́джанай прасту́джаным прасту́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасту́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасту́джаны прасту́джаная прасту́джанае прасту́джаныя
Р. прасту́джанага прасту́джанай
прасту́джанае
прасту́джанага прасту́джаных
Д. прасту́джанаму прасту́джанай прасту́джанаму прасту́джаным
В. прасту́джаны (неадуш.)
прасту́джанага (адуш.)
прасту́джаную прасту́джанае прасту́джаныя (неадуш.)
прасту́джаных (адуш.)
Т. прасту́джаным прасту́джанай
прасту́джанаю
прасту́джаным прасту́джанымі
М. прасту́джаным прасту́джанай прасту́джаным прасту́джаных

Кароткая форма: прасту́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасту́джаны прич., прил. просту́женный, просты́вший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасту́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прастудзіць.

2. у знач. прым. Хворы ад прастуды. У класе запанавала напружаная цішыня — стала чуваць, як у прастуджанага Паўла Баранца хрыпіць у грудзях. Шамякін.

3. у знач. прым. Такі, які бывае пры прастудзе. — Дарогу трэба перакрыць на суткі, — сіпатым, прастуджаным голасам гаварыў капітан. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасту́джаны erkältet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zaziębiony

прастуджаны;

jestem zaziębiony — я прастуджаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

просты́вший

1. асты́лы;

2. прасты́лы, прасту́джаны; см. просты́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przeziębiony

прастуджаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

erkältet

a прасту́джаны, засту́джаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)