прасто́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасто́йны прасто́йная прасто́йнае прасто́йныя
Р. прасто́йнага прасто́йнай
прасто́йнае		 прасто́йнага прасто́йных
Д. прасто́йнаму прасто́йнай прасто́йнаму прасто́йным
В. прасто́йны (неадуш.)
прасто́йнага (адуш.)		 прасто́йную прасто́йнае прасто́йныя (неадуш.)
прасто́йных (адуш.)
Т. прасто́йным прасто́йнай
прасто́йнаю		 прасто́йным прасто́йнымі
М. прасто́йным прасто́йнай прасто́йным прасто́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасто́йны просто́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасто́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прастою. Прастойны час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасто́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

Вымушаная бяздзейнасць (рабочай сілы, механізмаў), непрадбачны перапынак у рабоце.

Ліквідаваць лішнія прастоі тэхнікі.

|| прым. прасто́йны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

просто́йный прасто́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)