прасло́ек

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прасло́ек прасло́йкі
Р. прасло́йка прасло́йкаў
Д. прасло́йку прасло́йкам
В. прасло́ек прасло́йкі
Т. прасло́йкам прасло́йкамі
М. прасло́йку прасло́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасло́ек, -ло́йка м., геол. просло́й, просло́йка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасло́ек, ‑слойка, м.

Спец. Тонкі слой паміж пластамі горнай пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасло́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прасло́йка прасло́йкі
Р. прасло́йкі прасло́ек
Д. прасло́йцы прасло́йкам
В. прасло́йку прасло́йкі
Т. прасло́йкай
прасло́йкаю		 прасло́йкамі
М. прасло́йцы прасло́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кайма́ ж.

1. шляк, род. шляка́ м., шлячо́к, -чка́ м., беражо́к, -жка́ м.; (обшивка) аблямо́ўка, -кі ж., лямо́ўка, -кі ж.;

2. перен. аблямо́ўка, -кі ж.; (полоса) паласа́, -сы́ ж., разг. пало́са, -сы ж.;

3. горн. прасло́ек, род. прасло́йка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)