прасло́ек
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прасло́ек |
прасло́йкі |
| Р. |
прасло́йка |
прасло́йкаў |
| Д. |
прасло́йку |
прасло́йкам |
| В. |
прасло́ек |
прасло́йкі |
| Т. |
прасло́йкам |
прасло́йкамі |
| М. |
прасло́йку |
прасло́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прасло́ек, -ло́йка м., геол. просло́й, просло́йка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прасло́ек, ‑слойка, м.
Спец. Тонкі слой паміж пластамі горнай пароды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасло́йка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прасло́йка |
прасло́йкі |
| Р. |
прасло́йкі |
прасло́ек |
| Д. |
прасло́йцы |
прасло́йкам |
| В. |
прасло́йку |
прасло́йкі |
| Т. |
прасло́йкай прасло́йкаю |
прасло́йкамі |
| М. |
прасло́йцы |
прасло́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сейсмаізаля́цыя
(ад сейсма- + ізаляцыя)
абарона збудаванняў ад землетрасенняў шляхам размяшчэння над фундаментамі дэмпферных праслоек.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
джэспілі́ты
(ад англ. jasper = яшма + -літ)
жалезістыя кварцыты, якія складаюцца з магнетыта-гематытавых і кварцавых праслоек.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АЗЁРНАЯ РУДА́,
карысныя выкапні ў расолах і донных адкладах азёраў і балот. Можа быць вадкая і цвёрдая. Вадкая — растворы калій-натрыевых соляў бяссцёкавых азёраў сухіх і гарачых абласцей, воды азёраў з павышанай канцэнтрацыяй літыю. Цвёрдая азёрная руда — донныя асадкі гідравокіслаў жалеза, якія залягаюць у выглядзе пластоў, праслоек, жаўлакоў, лінзаў, магутнасцю ад некалькіх сантыметраў да 2—3 м. Прамысл. значэння не мае.
т. 1, с. 163
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сленг
(англ. slang = жаргон)
сукупнасць слоў і выразаў, якія складаюць слой размоўнай лексікі людзей пэўных узроставых груп, прафесій, сацыяльных праслоек і г. д. (напр. маладзёжны с., с. мастакоў).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
кайма́ ж.
1. шляк, род. шляка́ м., шлячо́к, -чка́ м., беражо́к, -жка́ м.; (обшивка) аблямо́ўка, -кі ж., лямо́ўка, -кі ж.;
2. перен. аблямо́ўка, -кі ж.; (полоса) паласа́, -сы́ ж., разг. пало́са, -сы ж.;
3. горн. прасло́ек, род. прасло́йка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)