Праску́ркі ’мальва пагрэбаваная, Malva neglecta Walliv (Яруш., Гарэц.; маг., Кіс., Дэмб. 1). Мн. л. ад праскурка (гл. правяраў з-за падабенства пладоў параўн. іншую назву: перапечкі (Кіс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

праску́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праску́рка праску́ркі
Р. праску́ркі праску́рак
Д. праску́рцы праску́ркам
В. праску́рку праску́ркі
Т. праску́ркай
праску́ркаю
праску́ркамі
М. праску́рцы праску́рках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)