праску́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| праску́рка | праску́ркі | |
| праску́ркі | праску́рак | |
| праску́рцы | праску́ркам | |
| праску́рку | праску́ркі | |
| праску́ркай праску́ркаю |
праску́ркамі | |
| праску́рцы | праску́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)