прасадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прасаджу́ |
праса́дзім |
| 2-я ас. |
праса́дзіш |
праса́дзіце |
| 3-я ас. |
праса́дзіць |
праса́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
прасадзі́ў |
- |
| ж. |
прасадзі́ла |
| н. |
прасадзі́лі |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прасадзі́ |
прасадзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прасадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прасадзі́ць², -аджу́, -а́дзіш, -а́дзіць; -а́джаны; зак., што (разм.).
Марна зрасходаваць, патраціць.
П. многа грошай.
|| незак. праса́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прасадзі́ць¹, -аджу́, -а́дзіш, -а́дзіць; -а́джаны; зак., што (разм.).
Пракалоць, прабіць чым-н. вострым.
П. нагу цвіком.
|| незак. праса́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прасадзі́ць I сов., разг. просажа́ть;
уве́сь дзень ~дзі́лі бу́льбу — весь день просажа́ли карто́шку
прасадзі́ць II сов.
1. разг. (пробить) прониза́ть; просади́ть; проколо́ть;
2. разг. просади́ть, проломи́ть, прошиби́ть;
п. дзве́ры — просади́ть (проломи́ть, прошиби́ть) дверь;
3. прост. (растратить) просади́ть;
усе́ гро́шы ~дзі́ў — все де́ньги просади́л;
4. просу́нуть;
п. руку́ памі́ж до́шкамі — просу́нуть ру́ку ме́жду досо́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прасадзі́ць, ‑саджу, ‑садзіш, ‑садзіць; зак., што.
1. Садзіць некаторы час.
2. Разм. Марна зрасходаваць, патраціць. Прасадзіць грошы. □ [Ярошка:] Будзеш збіраць-збіраць, капіць-капіць, а потым прасадзіш усё за адзін раз у марным месцы. Дамашэвіч. // Прагуляць (у якой‑н. гульні). — Вот угадае паставіць, — здзівіўся банкір, адлічваючы тры рублі. — Я ж табе чатыры прасадзіў. Колас.
3. Разм. Прабіць, пракалоць, праткнуць. Прасадзіць нагу. □ Выжлятнік .. стаў дзічыцца, палохацца дрэў, што, здавалася, нагінаюць увачавідкі дзіды, каб праткнуць — прасадзіць яму навылёт нутро. Пташнікаў. На нагах — лапці, сплеценыя спецыяльна для рыбалкі, каб не прасадзіць пад вадою нагу аб якую патырчаку. Місько.
4. Прасунуць што‑н. праз што‑н. Хлопчык прасадзіў руку між дротам і шкрабануў па шыбе. Кулакоўскі. Свіння, не бачачы ратунку, рынулася ў плот, каб выскачыць у свой агарод, але плот быў моцны, і яна, прасадзіўшы галаву, ніяк не магла выцягнуць другой палавіны. Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прасадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
просади́ть сов., прост.
1. (пробить) прасадзі́ць, прабі́ць;
2. (истратить) прасадзі́ць; (проиграть — ещё) прагуля́ць, прайгра́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праса́джаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прасадзіць (у 2, 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
просажа́ть сов. (какое-то время), разг. прасадзі́ць, прасаджа́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патырча́ка, ‑і, ДМ ‑чацы, Р мн. ‑чак; ж.
Тое, што і патарчака. На нагах — лапці, сплеценыя спецыяльна для рыбалкі, каб не прасадзіць пад вадою нагу аб якую патырчаку. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)