прарабі́ць, -аблю́, -о́біш, -о́біць; -о́блены; зак.

1. што. Зрабіць адтуліну ў чым-н.

П. ход у плоце.

2. што. Выканаць, зрабіць.

П. вялікую работу.

3. Тое, што і прапрацаваць (у 1 знач.).

П. усё жыццё на заводзе.

|| незак. прарабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прарабі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прараблю́ праро́бім
2-я ас. праро́біш праро́біце
3-я ас. праро́біць праро́бяць
Прошлы час
м. прарабі́ў прарабі́лі
ж. прарабі́ла
н. прарабі́ла
Загадны лад
2-я ас. прарабі́ прарабі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прарабі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прарабі́ць сов.

1. в разн. знач. проде́лать;

п. дзі́рку — проде́лать дыру́ы́рку, отве́рстие);

п. вялі́кую рабо́ту — проде́лать большу́ю рабо́ту;

2. прорабо́тать;

п. на заво́дзе тры гады́ — прорабо́тать на заво́де три го́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прарабі́ць, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць; зак.

1. што. Зрабіць, прабіць (дзірку, адтуліну ў чым‑н.). [Вада] спачатку прарабіла вялікую канаву ад берага, а потым вырыла гэтую пячору. Лупсякоў.

2. што. Зрабіць, выканаць. Прарабіўшы ўвесь комплекс гімнастыкі, .. [Уладзік] стамляўся. Колас. Савецкія пісьменнікі .. прарабілі вялікую працу ў сэнсе творчасці і ў сэнсе працы над тэорыяй марксізма-ленінізма. Чорны.

3. Правесці які‑н. час, працуючы дзе‑н.; прапрацаваць. Прарабіць усё жыццё на заводзе.

4. што і без дап. Патраціць больш заробленага. [Рудзін:] — У такі час не зарабіць, а прарабіць можна. Галавач. — Сыры тыя ці грошы, выручаныя ад іх продажу, адабралі .. — і дзядзька не так зарабіў, як прарабіў. Сачанка.

5. што і без дап. Рабіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да прарабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праро́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прарабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праро́блены в разн. знач. проде́ланный; см. прарабі́ць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

провяза́ть сов. правяза́ць; (чулки и т. п.) прарабі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прарабля́ць несов., в разн. знач. проде́лывать; см. прарабі́ць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проде́латьI сов. (отверстие) прарабі́ць, прабі́ць; (прорубить) прасячы́, прасе́кчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)