прапо́лка гл. прапалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапо́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прапо́лка прапо́лкі
Р. прапо́лкі прапо́лак
Д. прапо́лцы прапо́лкам
В. прапо́лку прапо́лкі
Т. прапо́лкай
прапо́лкаю		 прапо́лкамі
М. прапо́лцы прапо́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прапо́лка ж. пропо́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праполваць — прапалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праполка, поліва

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

прапало́ць, -алю́, -о́леш, -о́ле; -алі; -о́латы; зак., што.

1. Ачысціць ад пустазелля якую-н. прастору ці пасаджаныя расліны.

П. грады.

П. капусту.

2. Правесці які-н. час полючы.

|| незак. прапо́лваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. прапо́лка, -і, ДМ -лцы, ж. (да 1 знач.) і прапо́лванне, -я, н. (да 1 знач.).

|| прым. прапо́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пропа́лывание ср. прапо́лванне, -ння ср., прапо́лка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міжрадко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да міжрадкоўя. // Які праводзіцца паміж двума радкамі пасаджаных ці пасеяных раслін. Міжрадковая праполка.

2. Які знаходзіцца паміж радкамі тэксту. // перан. Звязаны з чытаннем паміж радкоў; патаемны. Міжрадковы сэнс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пропо́лка ж., с.-х. прапо́лка, -кі ж., прапо́лванне, -ння ср., по́ліва, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сартавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да сорту (у 2 знач.), да размеркавання па сартах. Сартавая праполка. Сартавыя якасці насення. // Які прызначаны, служыць для вывядзення новых якасных сартоў. Сартавы ўчастак.

2. Які належыць да высокага, каштоўнага або спецыяльнага сорту. Сартавая пшаніца. Сартавая бульба. Сартавое шкло. Сартавое жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)