пранасі́ць, -нашу́, -но́сіш, -но́сіць; -но́шаны; зак.

1. каго-што. Правесці які-н. час, носячы каго-, што-н. або ўжываючы ў носцы што-н.

2. што. Знасіць да дзірак.

П. падэшвы наскрозь.

|| незак. прано́шваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пранасі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пранашу́ прано́сім
2-я ас. прано́сіш прано́сіце
3-я ас. прано́сіць прано́сяць
Прошлы час
м. пранасі́ў пранасі́лі
ж. пранасі́ла
н. пранасі́ла
Загадны лад
2-я ас. пранасі́ пранасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пранасі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пранасі́ць сов., в разн. знач. проноси́ть;

цэ́лы дзе́нь ~сі́ў кні́гу і вярну́ў наза́д — це́лый день проноси́л кни́гу и возврати́л наза́д;

пяць гадо́ў ~сі́ў паліто́ — пять лет проноси́л пальто́;

п. падэ́шву наскро́зь — проноси́ть подо́шву наскво́зь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пранасі́ць, ‑нашу, ‑носіш, ‑носіць; зак.

1. што. Доўга носячы, прадраць (пра абутак, адзенне). Пранасіць сукенку да дзірак.

2. каго-што. Насіць некаторы час. Пранасіць дзіця на руках цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прано́шваць гл. пранасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проноси́ть​II сов.

1. (какое-то время) пранасі́ць;

до́лго проноси́ть костю́м до́ўга пранасі́ць касцю́м;

2. (ноской привести в негодность) разг. пранасі́ць;

проноси́ть пиджа́к до дыр пранасі́ць пінжа́к да дзі́рак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прано́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пранасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прано́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пранасіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратапта́ць, -апчу́, -о́пчаш, -о́пча; -апчы́; -апта́ны; зак., што.

1. Утварыць, пракласці частай хадзьбой.

П. сцежку.

2. Працерці хадзьбой; пранасіць да дзірак.

П. падэшвы.

|| незак. прато́птваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

працяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што (разм.).

1. Тое, што і пранасіць (у 1 знач.).

2. Цягаць (у 1, 3 і 4 знач.) на працягу якога-н. часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)