праміна́ць¹ гл. прамінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праміна́ць² гл. прамяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праміна́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праміна́ю праміна́ем
2-я ас. праміна́еш праміна́еце
3-я ас. праміна́е праміна́юць
Прошлы час
м. праміна́ў праміна́лі
ж. праміна́ла
н. праміна́ла
Загадны лад
2-я ас. праміна́й праміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праміна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праміна́ць I (што) несов.

1. пропуска́ть;

2. минова́ть, проезжа́ть (проходи́ть) ми́мо (чего);

3. минова́ть, обходи́ть;

4. (протекать — о времени, событии) проходи́ть, минова́ть; протека́ть;

1-4 см. праміну́ць

праміна́ць II несов. промина́ть; см. прамя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праміна́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прамінуць.

праміна́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прамяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праміну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; зак.

1. каго-што. Прайсці, праехаць міма каго-, чаго-н.

П. вёску.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прайсці, мінуць (пра час, здарэнні і пад.).

Прамінуў яшчэ адзін дзень.

3. што. Зрабіць пропуск у чым-н.

П. радок.

4. перан., каго-што. Прапусціць, абысці.

Яго прозвішча выпадкова прамінулі.

Нельга п. гэтага пытання.

|| незак. праміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамя́ць, -мну́, -мне́ш, -мне́; -мнём, -мняце́, -мну́ць; -мні; -мя́ты; зак., каго-што (разм.).

Даць размяцца, рухам прывесці ў нармальны стан (пасля ляжання, стаяння і пад.).

П. коней. П. ногі.

|| незак. праміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прамі́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праміна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прамяцца.

2. Зал. да прамінаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праміна́цца несов., возвр., страд. промина́ться; см. прамя́цца, праміна́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

промина́ть несов.

1. (продавливать) праціска́ць, праду́шваць;

2. (заставлять побегать, походить) спец. праміна́ць, разміна́ць; (не давать отечь) разг. праміна́ць, разміна́ць; см. промя́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)