прамя́ць, -мну́, -мне́ш, -мне́; -мнём, -мняце́, -мну́ць; -мні; -мя́ты; зак., каго-што (разм.).

Даць размяцца, рухам прывесці ў нармальны стан (пасля ляжання, стаяння і пад.).

П. коней. П. ногі.

|| незак. праміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прамі́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамну́ прамнё́м
2-я ас. прамне́ш прамняце́
3-я ас. прамне́ прамну́ць
Прошлы час
м. прамя́ў прамя́лі
ж. прамя́ла
н. прамя́ла
Загадны лад
2-я ас. прамні́ прамні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прамя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамя́ць сов.

1. промя́ть;

п. каня́ — промя́ть ло́шадь;

2. разг. промя́ть;

п. но́гі — промя́ть но́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамя́ць, ‑мну, ‑мнеш, ‑мне; ‑мнём, ‑мняце; зак., што.

Разм. Размяць. Прамяць ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праміна́ць² гл. прамяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамі́нка гл. прамяцца, прамяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамя́ты промя́тый; см. прамя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

промя́ть сов.

1. (продавить) праці́снуць, прадушы́ць;

промя́ть дно кастрю́ли праці́снуць (прадушы́ць) дно кастру́лі;

2. (заставить побегать, походить) спец. прамя́ць, размя́ць;

промя́ть ло́шадь прамя́ць (размя́ць) каня́; (не дать отечь) разг. прамя́ць, размя́ць;

промя́ть но́ги прамя́ць (размя́ць) но́гі;

3. (некоторое время) прамя́ць; (промесить) прамясі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праміна́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прамінуць.

праміна́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прамяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праміна́ць I (што) несов.

1. пропуска́ть;

2. минова́ть, проезжа́ть (проходи́ть) ми́мо (чего);

3. минова́ть, обходи́ть;

4. (протекать — о времени, событии) проходи́ть, минова́ть; протека́ть;

1-4 см. праміну́ць

праміна́ць II несов. промина́ть; см. прамя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)