прамяні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́ніцца; незак.
Тое, што і прамянець.
Зорка праменіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прамяні́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
праме́ніцца |
праме́няцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прамяні́ўся |
прамяні́ліся |
| ж. |
прамяні́лася |
| н. |
прамяні́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прамяні́цца несов. лучи́ться, свети́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прамяні́цца, ‑мянюся, ‑менішся, ‑меніцца; незак.
Тое, што і прамянець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лучи́ться несов. прамяні́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праме́ніцца несов., см. прамяні́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запраме́ніцца і запрамяні́цца, ‑ніцца; зак.
Пачаць праменіцца, прамяніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бры́згать несов., в разн. знач. пы́рскаць;
бры́зжет весе́льем перен. прамяні́цца весяло́сцю;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
С’яць ’ззяць, зіхацець’ (Пятк. 2), зьяць (źjać) ’блішчэць, ільсніцца’ (Тур.), ст.-бел. сьѧти ’тс’ (Альтбаўэр). Параўн. укр. ся́ти ’ззяць’, рус. зьять ’тс’, серб.-харв. сја̏ти ’тс’, макед. сјае ’тс’. Прасл. *sьjati ’ярка свяціць, блішчэць, прамяніцца’ (Борысь, Etymologie, 576). Гл. сіяць, ззяць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зірк ’погляд’, зірк! зір! выклічнік (ЭШ, рук.). Рус. дыял. зырк дзеяслоўны выклічнік ’глянь’, укр. зірк!, зирк! ’тс’, польск. zerk ’погляд’. Параўн. макед. ѕирканье ’падглядванне ў адтуліну’. Параўн. ст.-рус. зеркало, зеркило (XVI–XVII стст.), ст.-слав. зръцало люстра’. Ад прасл. ’кораня zьr‑ (гл. зрок, зрэнкі) у ступені zir‑ з суфіксам ‑kъ ці без яго. Таго ж кораня зара (гл.). І.‑е. *gʼher‑ ’свяціць (прамяніцца), блішчаць’: літ. žėrė́ti ’блішчаць’, англ. gray ’шэры’, ст.-ірл. grían ’сонца’. Покарны, 1, 441–442, Траўтман, 336 Фасмер, 2, 105–106; Шанскі 2, З, 110–111.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)