прамяні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́ніцца; незак.

Тое, што і прамянець.

Зорка праменіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамяні́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праме́ніцца праме́няцца
Прошлы час
м. прамяні́ўся прамяні́ліся
ж. прамяні́лася
н. прамяні́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамяні́цца несов. лучи́ться, свети́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамяні́цца, ‑мянюся, ‑менішся, ‑меніцца; незак.

Тое, што і прамянець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамяні́цца (чым-н.) áusstrahlen vt; Stráhlen áussenden*; léuchten vi, schéinen* vi (ззяць); glänzen vi, fúnkeln vi (бліскаць, бліскацець)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лучи́ться несов. прамяні́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праме́ніцца несов., см. прамяні́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запраме́ніцца і запрамяні́цца, ‑ніцца; зак.

Пачаць праменіцца, прамяніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бры́згать несов., в разн. знач. пы́рскаць;

бры́зжет весе́льем перен. прамяні́цца весяло́сцю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

С’яць ’ззяць, зіхацець’ (Пятк. 2), зьяць (źjać) ’блішчэць, ільсніцца’ (Тур.), ст.-бел. сьѧти ’тс’ (Альтбаўэр). Параўн. укр. ся́ти ’ззяць’, рус. зьять ’тс’, серб.-харв. сја̏ти ’тс’, макед. сјае ’тс’. Прасл. *sьjati ’ярка свяціць, блішчэць, прамяніцца’ (Борысь, Etymologie, 576). Гл. сіяць, ззяць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)