прамы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамы́ю |
прамы́ем |
| 2-я ас. |
прамы́еш |
прамы́еце |
| 3-я ас. |
прамы́е |
прамы́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прамы́ў |
прамы́лі |
| ж. |
прамы́ла |
| н. |
прамы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прамы́й |
прамы́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прамы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
завярце́ць 1, ‑вярчу, ‑верціш, ‑верціць; зак., каго-што.
Абгарнуць, абматаць чым‑н. з усіх бакоў. Завярцець пакунак у газету. □ — Прамый ды завярці [нагу], я табе чыстай анучкі пашукаю. Чорны.
завярце́ць 2, ‑вярчу, ‑верціш, ‑верціць; зак.
Пачаць вярцець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)