прамый

Том: 27, старонка: 481.

img/27/27-481_2136_Прамый.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

прамы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамы́ю прамы́ем
2-я ас. прамы́еш прамы́еце
3-я ас. прамы́е прамы́юць
Прошлы час
м. прамы́ў прамы́лі
ж. прамы́ла
н. прамы́ла
Загадны лад
2-я ас. прамы́й прамы́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завярце́ць ​1, ‑вярчу, ‑верціш, ‑верціць; зак., каго-што.

Абгарнуць, абматаць чым‑н. з усіх бакоў. Завярцець пакунак у газету. □ — Прамый ды завярці [нагу], я табе чыстай анучкі пашукаю. Чорны.

завярце́ць ​2, ‑вярчу, ‑верціш, ‑верціць; зак.

Пачаць вярцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)