Verbum

анлайнавы слоўнік

праму́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак.

Правесці ў мучэннях які-н. час.

Ноч прамучыўся з зубамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праму́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праму́чыцца сов., разг. прому́читься; прома́яться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праму́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм.

1. Зведаць муку, мучэнні.

2. Мучыцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прому́читься праму́чыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

протоми́ться

1. праму́чыцца; прамардава́цца;

2. кул. пратушы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́хвараць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Прамучыцца ў хваробе, адхварэць; ужываецца як лаянкавае. Каб ты (ён) выхвараў!

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даму́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм.

1. Памерці ад мук, адмучыцца.

2. Прамучыцца да пэўнага часу. Дамучыўся да вясны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прома́яться праму́чыцца, пераму́чыцца; (перебиться кое-как) перабі́цца, пракі́дацца, перакі́дацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамарнава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; зак.

Разм. Прамучыцца, прапакутаваць, прагараваць. І такая Усім бедным доля выпадае: Прайсці свой круг, прамарнавацца І невядомымі астацца. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)