прамо́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамо́кну прамо́кнем
2-я ас. прамо́кнеш прамо́кнеце
3-я ас. прамо́кне прамо́кнуць
Прошлы час
м. прамо́к прамо́клі
ж. прамо́кла
н. прамо́кла
Загадны лад
2-я ас. прамо́кні прамо́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамо́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамо́кнуць, -ну, -неш, -не; прамо́к, -кла; -ні; зак.

1. Прапусціўшы вільгаць, стаць мокрым, вільготным.

Кашуля прамокла ад поту.

Прамоклі ногі ад расы.

2. Пра чалавека: трапіўшы пад дождж ці ў сырое, мокрае месца, апынуцца ў мокрым адзенні, абутку.

Ён увесь прамок.

|| незак. прамака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамо́кнуць сов., в разн. знач. промо́кнуть;

паліто́ ~кла — пальто́ промо́кло;

кано́плі ~клі два ты́дні — треста́ конопли́ промо́кла две неде́ли;

◊ п. да ні́ткі — промо́кнуть до ни́тки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Стаць наскрозь мокрым, вільготным. Наскрозь прамоклі шынялі Пад праліўным дажджом. Астрэйка. Абутак прамок адразу, а далей паступова прамакала і адзенне. Маўр. // Апынуцца ў мокрым адзенні, абутку. Ногі прамоклі. □ Хутка я ўвесь прамок, а па твары каціліся буйныя кроплі поту... Анісаў.

•••

Прамокнуць да ніткі — зусім прамокнуць, стаць мокрым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

промо́кнуть сов. прамо́кнуць, мног. папрамака́ць;

промо́кнуть до косте́й прамо́кнуць да касце́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́кнуць, -ну, -неш, -не; намо́к, -кла; -ні́; зак.

Стаць мокрым, прамокнуць.

Н. пад дажджом.

|| незак. намака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрамака́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Прамокнуць — пра ўсё, многае ці ўсіх, многіх.

Світкі папрамакалі наскрозь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прарызі́ніцца, ‑ніцца; зак.

Насыціцца, прамокнуць, пакрыцца рызінавай сумессю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамака́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. прамокнуць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прапускаць цераз сябе вільгаць, сырасць.

Прарызінены плашч не прамакае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамачы́ць, -ачу́, -о́чыш, -о́чыць; -о́чаны; зак., што.

Даць прамокнуць чаму-н.; насыціць вільгаццю.

П. ногі.

Дождж добра прамачыў зямлю.

|| незак. прамо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)