прамо́клы, -ая, -ае.

Насычаны вільгаццю; мокры ад дажджу, сырасці.

Прамоклае паліто.

|| наз. прамо́класць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамо́клы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамо́клы прамо́клая прамо́клае прамо́клыя
Р. прамо́клага прамо́клай
прамо́клае		 прамо́клага прамо́клых
Д. прамо́кламу прамо́клай прамо́кламу прамо́клым
В. прамо́клы (неадуш.)
прамо́клага (адуш.)		 прамо́клую прамо́клае прамо́клыя (неадуш.)
прамо́клых (адуш.)
Т. прамо́клым прамо́клай
прамо́клаю		 прамо́клым прамо́клымі
М. прамо́клым прамо́клай прамо́клым прамо́клых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамо́клы промо́кший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамо́клы, ‑ая, ‑ае.

Насычаны вільгаццю; намоклы. [Зыбін] уваліўся ў пакой абляпаны граззю да пояса, у прамоклым нашчэнт, калісьці белым кажусе. Мележ. // Мокры ад дажджу, сырасці і пад. Можна сабе ўявіць, што павінны былі адчуць гэтыя прамоклыя, схаладзелыя людзі. Маўр. Прамоклыя наскрозь дрэвы сыпалі на бліскучы асфальт, на рабыя лужыны вялае парыжэлае лісце. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

промо́кший прамо́клы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́клы, -ая, -ае.

Які намок, мокры; прамоклы.

Намоклая салома.

Н. сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́маклы, -ая, -ае.

1. Прамоклы, мокры.

Вымаклае адзенне.

2. Які загінуў ад празмернай вільгаці.

Вымаклыя пасевы.

|| наз. вы́макласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́маклы, ‑ая, ‑ае.

1. Прамоклы; мокры. Пінжак — далоў, далоў — рубашка; Камашы вымаклыя — з ног... Бялевіч.

2. Які загінуў ад празмерная вільгаці. Вымаклыя пасевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Набру́знуць, набру́зці ’набрацца вільгаці’, ’апухнуць’ (Нас.), ’намокнуць, насыціцца вільгаццю’, набрузлы ’прамоклы’ (Байк. і Некр.). Гл. бру́знуць, бру́злы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разле́злы, -ая, -ае (разм.).

1. Які падраўся, пранасіўся, разваліўся (пра адзенне, тканіну і пад.).

Р. мех.

Чаравікі мелі р. выгляд.

2. Вельмі прамоклы, размоклы; раскіслы.

Разлезлая папера.

3. Які страціў фігуру, празмерна растаўсцеўшы; распоўзлы.

Яго постаць здавалася нейкай бясформеннай, разлезлай.

|| наз. разле́зласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)