прамаха́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамаха́ю |
прамаха́ем |
| 2-я ас. |
прамаха́еш |
прамаха́еце |
| 3-я ас. |
прамаха́е |
прамаха́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прамаха́ў |
прамаха́лі |
| ж. |
прамаха́ла |
| н. |
прамаха́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамаха́й |
прамаха́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамаха́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прамаха́ць сов. (провести
нек-рое время махая, болтая чем-л.) промота́ть, промаха́ть; проболта́ть; (ногой — ещё) прокача́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прамаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Махаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмаха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.
1. Прамахаць пэўны час чым-н.
2. што. Прайсці, праехаць вялікую адлегласць (разм.).
А. дзесяць кіламетраў.
|| незак. адма́хваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
промаха́ть сов., в разн. знач. прамаха́ць;
промаха́ть платко́м не́сколько мину́т прамаха́ць ху́сткай не́калькі хвілі́н;
промаха́ть два́дцать киломе́тров прост. прамаха́ць два́ццаць кіламе́траў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адмаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. Прамахаць пэўны час чым‑н. Хлопцы адмахалі.. косамі цэлы тыдзень. Машара.
2. што. Разм. Прайсці, праехаць вялікую адлегласць. П[е]рад ім [аграномам] ізноў шляхі ляжаць, І мусіць ён спяшацца — Яшчэ патрэбна адмахаць, Напэўна, вёрст дванаццаць. Броўка.
3. Разм. Хутка, спрытна зрабіць, выканаць што‑н. [Шпулькевіч] чакаў, пакуль Стафанковіч [увайшоўшы ў сабор] адмахае сваю норму крыжоў і стане на сваё месца. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
промота́тьI сов.
1. (навивать, накручивать в течение какого-л. времени) прамата́ць;
2. (махать некоторое время) разг. прамата́ць, прамаха́ць;
3. (таскать, трепать некоторое время за волосы) прост. працяга́ць;
4. безл. (о качке), прост. прагайда́ць;
5. (изнурять, мучить какое-л. время) прост. праму́чыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прокача́тьI сов. (какое-л. время)
1. (что-л., находящееся в подвешенном состоянии, ветром, волной) пракалыха́ць, прагайда́ць; (в люльке, на качелях, в гамаке и т. п. — ещё) прагу́шкаць; (убаюкивая — ещё) пралюля́ць;
2. (пошатать что-л. неустойчивое или слабо закреплённое) прахіста́ць, пракалыха́ць, пракалыва́ць; праківа́ць;
3. (поколебать в вертикальном направлении) правага́ць, празы́баць;
4. (головой — при согласии) праківа́ць, паківа́ць; (головой — при отрицании) пракруці́ць, пакруці́ць;
5. (ногой) пракалыха́ць, пакалыха́ць, прамаха́ць, памаха́ць;
6. (на руках в знак любви или уважения) пакі́даць, пагу́шкаць, пакача́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)