прамаха́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамаха́ю прамаха́ем
2-я ас. прамаха́еш прамаха́еце
3-я ас. прамаха́е прамаха́юць
Прошлы час
м. прамаха́ў прамаха́лі
ж. прамаха́ла
н. прамаха́ла
Загадны лад
2-я ас. прамаха́й прамаха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамаха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)