прамато́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамато́чны |
прамато́чная |
прамато́чнае |
прамато́чныя |
| Р. |
прамато́чнага |
прамато́чнай
прамато́чнае |
прамато́чнага |
прамато́чных |
| Д. |
прамато́чнаму |
прамато́чнай |
прамато́чнаму |
прамато́чным |
| В. |
прамато́чны (неадуш.)
прамато́чнага (адуш.) |
прамато́чную |
прамато́чнае |
прамато́чныя (неадуш.)
прамато́чных (адуш.) |
| Т. |
прамато́чным |
прамато́чнай
прамато́чнаю |
прамато́чным |
прамато́чнымі |
| М. |
прамато́чным |
прамато́чнай |
прамато́чным |
прамато́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прамато́чны тех. прямото́чный;
п. кацёл — прямото́чный котёл
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прамато́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Заснаваны на прынцыпе дзеяння прамога патоку вадкасцей ці газаў. Праматочны паветрана-рэактыўны рухавік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прямото́чный техн. прамато́чны;
прямото́чный котёл прамато́чны кацёл.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раке́тно-прямото́чный раке́тна-прамато́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)