праліва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праліва́ю праліва́ем
2-я ас. праліва́еш праліва́еце
3-я ас. праліва́е праліва́юць
Прошлы час
м. праліва́ў праліва́лі
ж. праліва́ла
н. праліва́ла
Загадны лад
2-я ас. праліва́й праліва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праліва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праліва́ць несов.

1. (сквозь что-л.) пролива́ть;

2. (слёзы) пролива́ть, лить, излива́ть;

◊ п. (сваю́) кроў — пролива́ть (свою́) кровь;

п. пот — пролива́ть пот

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праліць.

•••

Праліваць кроў — тое, што і ліць кроў (гл. ліць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралі́ць, -лью́, -лье́ш, -лье́; -льём, -льяце́, -лью́ць і -лію́, -ліе́ш, -ліе́; -ліём, -ліяце́, -лію́ць; -ліў, -ліла́, -ло́; -лі; -літы; зак., што.

1. Тое, што і разліць (у 1 знач.).

П. ваду на падлогу.

П. чыю-н. кроў (перан.: забіць каго-н.; высок.).

|| незак. праліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. праліццё, -я́, н. (да 1 знач.; высок.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праліва́нне ср. пролива́ние; см. праліва́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праліва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да праліцца.

2. Зал. да праліваць.

•••

Праліваецца кроў чыя, якая гл. кроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праліва́цца несов.

1. пролива́ться;

2. страд. пролива́ться; излива́ться; см. праліва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

излива́ть несов. (чувства) выліва́ць; выка́зваць; раскрыва́ць; спавяда́цца; (проливать) праліва́ць;

излива́ть ду́шу раскрыва́ць душу́ (спавяда́цца);

излива́ть свой гнев выліва́ць свой гнеў;

излива́ть благода́рность выка́зваць падзя́ку;

излива́ть слёзы праліва́ць слёзы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Про́лівень ’праліўны дождж’ (Нас.), пралі́вень ’тс’ (мядз., Сл. ПЗБ). Ад праліваць < ліць з суф. ‑ень; аб суфіксацыі гл. Сцяцко, Афікс. наз., 38.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прашко́да ’перашкода’ (Нас., трак., Сл. ПЗБ), прашко́дзіць ’перашкодзіць’ (брасл., Сл. ПЗБ). З польск. przeszkoda, przeszkodzić ’тс’. На базе запазычанняў утвораны бел. прашко́джваць ’праліваць па неасцярожнасці’, прашкажа́ць ’перашкаджаць’, прашко́дны, прашко́длівы ’шкодны’ (Нас.), гл. шкода.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)