пралупі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пралу́піцца пралу́пяцца
Прошлы час
м. пралупі́ўся пралупі́ліся
ж. пралупі́лася
н. пралупі́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час пралупі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пралупі́цца сов., разг.

1. прорва́ться, продра́ться;

2. (выбраться из скорлупы) проклю́нуться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралупі́цца, ‑лупіцца; зак.

Разм.

1. Прадрацца, падрацца. Рукавы на локцях пралупіліся.

2. Вызваліцца ад шкарлупіны; праклюнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пралупі́цца ’абудзіцца рана’ (добр., Мат. Гом.). Конфікснае ўтварэнне (пра- + іцца) ад лупы ’вочы’ (гл. лупа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пралу́плівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пралупіцца.

2. Зал. да пралупліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)