Verbum

анлайнавы слоўнік

пракі́дваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	пракі́дваю	пракі́дваем
2-я ас.	пракі́дваеш	пракі́дваеце
3-я ас.	пракі́двае	пракі́дваюць
Прошлы час
м.	пракі́дваў	пракі́двалі
ж.	пракі́двала
н.	пракі́двала
Загадны лад
2-я ас.	пракі́двай	пракі́двайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	пракі́дваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракі́дваць несов.

1. (отбрасывая в сторону; расчищать) прочища́ть; см. пракі́даць ²;

2. (сквозь что-л.) пробра́сывать, проки́дывать;

3. в др. знач. пробра́сывать;

2, 3 см. пракі́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да пракі́даць.

2. Незак. да пракінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракі́нуць, -ну, -неш, -не; -кінь; -нуты; зак., што (разм.).

1. Кінуць паміж чым-н.

П. вяроўку паміж сукоў.

2. Злічыць на лічыльніках.

П. на лічыльніках.

3. Кідаючы, не трапіць у цэль.

П. шайбу.

|| незак. пракі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проки́дывать несов., в разн. знач. пракі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

промётывать^I несов. пракі́дваць; см. прометну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пракіда́ць ’кідаць праз што-небудзь; не пападаць, прамахвацца; прапускаць’ (ТСБМ), пракіда́цца, пракідваць, пракідаваць ’запраўляць ежу чым-небудзь’ (брасл., Сл. ПЗБ), пракінуць ’заправіць, засмачыць’ (мядз., Сл. ПЗБ), пракіняны (аб ежы) ’запраўлены’ (паст., в.-дзв., Сл. ПЗБ), пракі́нуты ’тс’ (івян., даўг., Сл. ПЗБ), пракіда́цца ’трапляцца’, ’прачынацца’ (ТС), про́кідзь ’заправа’ (Сл. ПЗБ). Параўн. укр. прокида́тися ’трапляцца; прачынацца’. Да кідаць (гл.). У значэнні ’запраўляць ежу’ калька літ. pramèsti ’пракідваць; запраўляць, прыпраўляць (ежу)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пракі́двацца несов.

1. перебива́ться; см. пракі́дацца ²;

2. страд. прочища́ться; пробра́сываться; проки́дываться; см. пракі́дваць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)