пракрахта́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракрахчу́ |
пракрэ́хчам |
| 2-я ас. |
пракрэ́хчаш |
пракрэ́хчаце |
| 3-я ас. |
пракрэ́хча |
пракрэ́хчуць |
| Прошлы час |
| м. |
пракрахта́ў |
пракрахта́лі |
| ж. |
пракрахта́ла |
| н. |
пракрахта́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пракрахчы́ |
пракрахчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракрахта́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пракрахта́ць сов., в разн. знач. прокряхте́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пракрахта́ць,
гл. пракрактаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пракракта́ць, ‑кракчу, ‑крэкчаш, ‑крэкча і пракрахта́ць, ‑крахчу, ‑крэхчаш, ‑крэхча; зак.
Абазвацца крактаннем (крахтаннем).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прокряхте́ть сов. пракрахта́ць, пракракта́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пракракта́ць сов., см. пракрахта́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закракта́ць, ‑кракчу, ‑крэкчаш, ‑крэкча і закрахта́ць, ‑крахчу, ‑крэхчаш, ‑крэхча; зак.
Пачаць крактаць, крахтаць. // Крактануць, пракрахтаць. [Партызан] сумысле закрактаў з натугай і сказаў задаволена: — От кабан! Пудоў на сем! Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)