пракрахта́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракрахчу́ пракрэ́хчам
2-я ас. пракрэ́хчаш пракрэ́хчаце
3-я ас. пракрэ́хча пракрэ́хчуць
Прошлы час
м. пракрахта́ў пракрахта́лі
ж. пракрахта́ла
н. пракрахта́ла
Загадны лад
2-я ас. пракрахчы́ пракрахчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пракрахта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)