Verbum

анлайнавы слоўнік

прако́чваць гл. пракаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прако́чваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прако́чваць несов. прока́тывать; см. пракаці́ць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прако́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак.

1. што. Перамясціць коцячы.

П. бочку.

2. каго. Правесці для забавы.

П. на машыне.

3. Хутка праехаць (разм.).

Нехта пракаціў на веласіпедзе.

◊

Пракаціць на вараных (уст.) — не выбраць, праваліць на выбарах [першапачаткова, пры балаціроўцы шарамі, пакласці чорныя, нявыбарчыя шары].

|| незак. прака́тваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 3 знач.) і прако́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прако́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пракаціцца.

2. Зал. да пракочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прако́чвацца несов.

1. в разн. знач. прока́тываться; см. пракаці́цца ¹;

2. страд. прока́тываться; см. прако́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прока́тывать^II несов.

1. (передвигать катя) прако́чваць;

2. (кого, на чём) прака́тваць, право́дзіць;

3. (быстро проезжать) разг. праязджа́ць;

4. перен. (проваливать на выборах), разг. прака́тваць, права́льваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)