прако́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прако́лка прако́лкі
Р. прако́лкі прако́лак
Д. прако́лцы прако́лкам
В. прако́лку прако́лкі
Т. прако́лкай
прако́лкаю		 прако́лкамі
М. прако́лцы прако́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прако́лка ж. проко́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проко́лка ж. прако́лка, -кі ж., прако́лванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)