прако́лваць гл. пракалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прако́лваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прако́лваю прако́лваем
2-я ас. прако́лваеш прако́лваеце
3-я ас. прако́лвае прако́лваюць
Прошлы час
м. прако́лваў прако́лвалі
ж. прако́лвала
н. прако́лвала
Загадны лад
2-я ас. прако́лвай прако́лвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прако́лваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прако́лваць несов., в разн. знач. прока́лывать; (насквозь — ещё) пронза́ть; см. пракало́ць I 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прако́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракало́ць, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі; -ко́латы; зак., каго-што.

Колючы (гл. калоць¹), зрабіць у чым-н. скразную адтуліну, праткнуць.

П. паперу шылам.

П. шыну.

|| незак. прако́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прако́лванне, -я, н. і прако́л, -у, м.

|| прым. прако́лачны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прока́лывать несов. прако́лваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прако́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праколваць — пракалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прако́лвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пракалоцца.

2. Зал. да праколваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

протыка́ть несов. пратыка́ць, прако́лваць, прабіва́ць; (пронзать — ещё) праціна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прако́лвацца несов.

1. прока́лываться; см. пракало́цца;

2. страд. прока́лываться; пронза́ться; см. прако́лваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)